gəzəyən

sif.

1. Gəzməyi çox sevən, evdə oturmağa qərar tapmayan (qadın haqqında). Gəzəyən qızdan gəlin olmaz. (Ata. sözü). Mollanın çox gəzəyən bir arvadı var imiş. . M. N. lətif. Camalın anası gəzəyən Pəri; Tələsmiş özünü saldı içəri. H. K. S..

2. məc. Əxlaqca yüngül (qadın və ya kişi haqqında). // İs. mənasında. Gəzəyənin biridir.